Firas Kontar op FB

Vandaag zal Fayez SARAH getuigen tijdens het proces tegen Anwar Raslan, een officier van het Syrische regime die beschuldigd wordt van misdaden tegen de menselijkheid, dat in Koblenz, Duitsland, wordt gehouden.

Fayez is een Syrische journalist die verschillende keren in de gevangenis heeft gezeten, de eerste keer in 2008 omdat hij een artikel had geschreven waarin hij opriep tot de vrijlating van politieke gevangenen, in het bijzonder van degenen die de Verklaring van Damascus hadden ondertekend, een tekst waarin werd opgeroepen tot een vreedzame verandering van het bestuur in Syrië en een politieke opening van het land.

Na het begin van de revolutie werden twee van Fayez’ kinderen in 2012 gearresteerd door handlangers van Assad omdat ze demonstreerden tegen het regime. Ze werden een paar maanden later vrijgelaten, maar zijn zoon Wissam (foto) werd in januari 2013 opnieuw gearresteerd. Omdat hij actief gezocht wordt door het Assad regime, wordt Fayez gedwongen Syrië te verlaten.

Op 14 januari 2014 verneemt hij vanuit zijn ballingsoord Istanbul van de dood van zijn zoon onder foltering via een telegram van de militaire politie waarin zijn dochter, die in Damascus is gebleven, wordt gevraagd naar het detentiecentrum van de militaire politie te gaan om het lichaam van Wissam op te halen. Maar om het lichaam van de overledene terug te krijgen, wordt de familie gedwongen een document te ondertekenen dat aangeeft dat Wissam gedood werd door “terroristen”…

Als ik eraan denk dat Fabrice Balanche, tijdens een debat dat ik met hem had op France Culture, de “tegenstanders van buiten” de oppositie van het Hotel en het Paleis heeft durven noemen, terwijl de overgrote meerderheid onder dwang de barbaarsheid van het regime is ontvlucht en alles heeft achtergelaten, dan zeg ik tegen mezelf dat Balanche’s plaats, net als die van Thierri Mariani of Regis le Sommier, in dezelfde kooi is als die van Anwar Raslan in Koblenz wegens medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid.

Assad liet de islamisten in 2011 vrij uit zijn gevangenissen om ze te vervangen door intellectuelen, studenten, artsen, activisten… allemaal pacifisten. Velen zijn gestorven en anderen sterven in de gevangenis, en sommigen blijven beweren dat degene die het terrorisme aanwakkerde een bolwerk tegen barbarij is.