De dichter and schrijver Hoshang Ose
De laatste getuige
Deze nacht;
Vijfduizend jaar geleden zijn voorbij gegaan
aan de dodelijke aanslag
op mijn wezen.
Damascus leunt met haar rug tegen mij aan.
Ik leun met mijn rug aan
tegen de roep van Abel.
Vrijfduizend jaar lang,
Snijden de messen van het noorderwind
in mijn botten.
Diep in mij is een kokend ochtend.
Het bloed van jasmijn en anjers
duwt mij omver,
overspelt me bijna.
Waar is Noah?!
Ik zie geen enkel teken van hem,
van zijn ark in de horizon.
Ik schik bijna van het leven.
Ik schik bijna van de dood.
Mijn God …
Waarom heeft u mij geschapen als de berg Qasioen, de berg van Damascus?
Is het om getuige te zijn van deze slachtingen?
Ik verlang naar de dood, zodat niemand overblijft
om het verhaal van de slachting
aan het zwijgende tijd
kan vertellen.
Oostende 